Οι δεξιότητες κοινωνικής επικοινωνίας των αυτιστικών συχνά διαφέρουν από εκείνες των νευροτυπικών. Ακόμη και οι γονείς μπορεί να να μην μπορούν να συντονιστούν με τον τρόπο που το παιδί τους δείχνει ότι έχει συνδεθεί. Αυτό μπορεί να συμβεί γιατί η αμοιβαία ευχαρίστηση μπορεί να εκφραστεί με πάρα πολλούς διαφορετικούς τρόπους και συνήθως η συμπεριφορά που παρατηρούμε δεν αντικατοπτρίζει με απόλυτη ακρίβεια το βαθμό συμμετοχής σε μία δραστηριότητα.
Αυτό όμως που παρατηρούμε και είναι πολύ σημαντικό είναι το εξής:
Όταν επιτρέπουμε στα αυτιστικά παιδιά να επιλέξουν το πώς και το πότε θα εμπλακούν στο κοινωνικό παιχνίδι, τότε επιδεικνύουν τον ίδιο βαθμό κινήτρου να αλληλεπιδράσουν με τους γονείς τους όσο και τα νευροτυπικά παιδιά.
Τι κάνουμε λοιπόν;
Για άλλη μια φορά αφήνουμε το παιδί να ηγηθεί και να οδηγήσει την αλληλεπίδραση!
Πώς το κάνουμε αυτό;
- Παρατηρούμε, εξερευνούμε και εντοπίζουμε τον τρόπο που επιλέγει να συνδέεται το παιδί.
- Ανακαλύπτουμε ποιο είδος κοινωνικού παιχνιδιού ενδιαφέρει το παιδί.
- Υποστηρίζουμε κάθε αλληλεπίδραση μεταξύ γονιού και παιδιού εστιάζοντας στα ενδιαφέροντα του παιδιού.
Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com
