Ένα Κενό Πρόσωπο

 H αναγνώριση και η έκφραση των συναισθημάτων των παιδιών βοηθά στην ανάπτυξη της συναισθηματικής τους νοημοσύνης, στη βελτίωση των διαπροσωπικών των τους σχέσεων, στην καλύτερη διαχείριση του συναισθήματος, ακόμη και στη συγκέντρωση.

Είναι σημαντικό λοιπόν να βοηθούμε το παιδί να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του, να του δείχνουμε ότι καταλαβαίνουμε γιατί αισθάνεται έτσι, ότι δεν είναι λάθος να έχει αρνητικά συναισθήματα γιατί έτσι το βοηθούμε να τα διαχειριστεί καλύτερα.

Εμείς εδώ συζητούμε για αυτά που νιώθουμε, αφήνουμε χώρο στην έκφραση και βοηθούμε ο ένας τον άλλο. Μία από τις δραστηριότητες που χρησιμοποιούμε είναι μία εικόνα ενός κενού πρόσωπου.

Αυτό που εκ πρώτης όψεως φαντάζει τρομακτικά άδειο, σταδιακά γεμίζει με χρώματα, λέξεις, εικόνες. Τα παιδιά και όχι μόνο εκείνα, αλλά και οι μεγάλοι, χωρούν μέσα σε αυτό σκέψεις, σχέδια, όνειρα, συναισθήματα: γράφοντας, ζωγραφίζοντας, κάνοντας κολλάζ χρησιμοποιώντας δημιουργικότητα και φαντασία.
Έτσι απλά.


Διαβάστε για περισσότερα για τη συναισθηματική νοημοσύνη:

• Παππά Β. (2013). Η λογική των συναισθημάτων. Συναισθηματική ανάπτυξη και συναισθηματική νοημοσύνη. Αθήνα. Εκδόσεις Οκτώ
• Gottman, J. (2011). Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών. Μτφ. Ξενάκη Χρ. Αθήνα. Εκδόσεις Πεδίο

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

Γέφυρα Επικοινωνίας

Η δική μας γέφυρα

Οι κοινωνικές δεξιότητες είναι μία "κρυμμένη γλώσσα", θεμελιώδης για την επιτυχημένη επικοινωνία και την ανάπτυξη των διαπροσωπικών μας σχέσεων. Η ικανότητά μας να επικοινωνούμε με τον σωστό τρόπο στον κατάλληλο χρόνο και τόπο σύμφωνα με τους κοινωνικούς κανόνες αποτελεί την πραγματολογική χρήση της γλώσσας.

Δεν γεννιόμαστε όλοι με την ίδια ικανότητα προσαρμογής σε κοινωνικά πλαίσια και δεν μπορούμε να χειριστούμε τις όποιες κοινωνικές μας δεξιότητες με τον ίδιο τρόπο. Μπορούμε όμως να μάθουμε να τις χειριζόμαστε και να εφαρμόζουμε την κατάλληλη επικοινωνιακή συμπεριφορά.

Μία διασκεδαστική δραστηριότητα που χρησιμοποιώ για να διδάξω στα παιδιά πώς και πότε να χρησιμοποιούν τους χαιρετισμούς, κατάλληλες εκφράσειςκαι πολλές ακόμη κοινωνικές δεξιότητες είναι η "Γέφυρα".

Χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας: Τοποθετούμε τη δραστηριότητα σε έναν άγνωστο τόπο, μία ζούγκλα, ένα δάσος, μία ξένη χώρα και μοιράζουμε ρόλους: Εγώ είμαι ο ιθαγενής, εκείνος που υποδέχεται και βοηθά το παιδί-εξερευνητή να μάθει τον τρόπο επικοινωνίας της φυλής μου, του κόσμου μου που βρίσκεται στο τέλος της γέφυρας.

 Σε κάθε βήμα μας υπάρχουν υποθετικοί διάλογοι, ερωτήσεις, εικόνες ή κοινωνικά σενάρια που αναμένουν μία απάντηση, ανάλογα με το τι θέλουμε να διδάξουμε (εμείς τα τοποθετούμε σε φύλλα δέντρων και τα αφήνουμε σε κάθε σκαλί), όπως:
"Όνειρα γλυκά."
"Χάρηκα που σε γνώρισα."
"Ορίστε."
"Ευχαριστώ."
"Θέλεις ένα γλυκό;"
"Κουράστηκα. Πάω για ύπνο."
"Ετοιμάζομαι να φάω."
"Είμαι άρρωστος."
"Κατά λάθος σπρώχνεις έναν φίλο σου. Πέφτει και χτυπά. Τι θα του πεις; Τι θα κάνεις;"
"Πηγαίνεις το πρωί στο σχολείο. Συναντάς έναν συμμαθητή σου. Πώς θα τον χαιρετίσεις;"
"Η μαμά μόλις γύρισε από το κομμωτήριο. Σου αρέσει το καινούριο της κούρεμα. Τι θα της πεις;"
"Ένας άγνωστος σε ρωτά πού μένεις. Τι θα κάνεις;"

Μέσα από τους συμβολισμούς και τις δραστηριότητες, προσαρμόζοντάς τις ανάλογα, το παιδί μαθαίνει

• ότι η επικοινωνία είναι κάτι αμφίδρομο
• να προσέχει το συνομιλητή του
• να περιμένει τη σειρά του/ μία απάντηση
• να κάνει αλληλουχίες
• να ελέγχει και να κατανοεί εκφράσεις προσώπου και συναισθήματα
• να χρησιμοποιεί σωστά τους χαιρετισμούς
• να προσανατολίζεται χρονικά
• να ακολουθεί κανόνες ευγένειας
• να μιμείται
• να χρησιμοποιεί μη λεκτική επικοινωνία (προσωδία, κινήσεις, νοήματα)
• να ζητά βοήθεια
• να ελέγχει τα επίπεδα διέγερσης σε καταστάσεις πίεσης
• να λειτουργεί ομαδικά
• να μοιράζεται προσωπικό χώρο
• να επιλύει προβλήματα επικοινωνίας και κοινωνικής φύσης
• να εφαρμόζει κατάλληλη βλεμματική και σωματική επαφή

 

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com