Εντάσσοντας το παιχνίδι στη θεραπεία

Η θεραπεία με βάση το παιχνίδι είναι ιδανική για να κεντρίσουμε την προσοχή του παιδιού και να φτιάξουμε μνήμες που ξεπερνούν τα στενά όρια της λογοθεραπευτικής συνεδρίας. Αυτές οι αξιομνημόνευτες στιγμές υποστηρίζουν τη μάθηση και τη μνήμη και είναι απαραίτητες ειδικά όταν οι θεραπευτικές συνεδρίες δε γίνονται συχνά.

Το παιχνίδι είναι ευέλικτο, επεισοδιακό, έμμεσο και εστιάζει στη διαδικασία. Κατά τη διάκρεια του παιχνιδιού το παιδί συμμετέχει ενεργά και κινητοποιείται ενδογενώς. Το πραγματικό ελεύθερο παιχνίδι δεν έχει στόχους αλλά θυσιάζουμε τη βασική του μορφή για να σιγουρευτούμε ότι οι θεραπευτικοί στόχοι που έχουμε θέσει θα εξασκηθούν.

Όσο λιγότερο αποκλίνουμε από το πραγματικό ελεύθερο παιχνίδι όταν σχεδιάζουμε συνεδρίες με βάση το παιχνίδι, τόσο το καλύτερο.

Στόχοι: Το πρώτο βήμα στην οργάνωση μίας συνεδρίας με βάση το παιχνίδι είναι η επιλογή των στόχων που θέλουμε να κατακτήσει το παιδί. Έπειτα εντοπίζουμε τον τρόπο με τον οποίο θα κατευθυνθούμε προς αυτούς τους στόχους μέσα από το παιχνίδι. Ξεκινούμε λοιπόν από τη θεραπεία και όχι από το μέσο- το παιχνίδι, και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παιχνίδια, τρόφιμα, μέρη από κάτι (παζλ, lego, στίχους τραγουδιών κλπ.) ή αστείες συνέπειες, βασιζόμενοι πάντας σε αυτό που ξέρουμε ότι θέλει το παιδί. Μπορούμε να εφαρμόσουμε κι άλλους, δευτερεύοντες στόχους ταυτόχρονα όμως χρειάζεται πολλή προσοχή και οργάνωση για να μην οδηγηθεί η θεραπεία σύντομα σε διαρκή επαναλαμβανόμενη εργασία χάνοντας τα ευεργετικά οφέλη της παιγνιώδους μάθησης.

Αξιομνημόνευτη ιστορία: Όσο πιο επεισοδιακή και ιστοριοκεντρική είναι η συνεδρία μας τόσο το καλύτερο. Κι αυτό γιατί τα σχετιζόμενα γεγονότα δομούν καλύτερα αναμνήσεις. Αργότερα την ίδια μέρα, όταν η μητέρα ρωτήσει το παιδί τι έκανε στη λογοθεραπεία εκείνο θα θυμάται ευκολότερα να της αφηγηθεί τη διαδικασία και φυσικά να επαναλάβει εκτός πλαισίου τους στόχους.

Αξιομνημόνευτοι στόχοι: Ίσως είναι ακόμη πιο σημαντικό να κάνουμε τους στόχους μας αξιομνημόνευτους από το να δομήσουμε ένα παιγνιώδες γεγονός. Κάνοντας ένα ηθελημένο λάθος στην επόμενη συνεδρία σε έναν ήδη κατακτημένο στόχο, παραφράζοντας ένα τραγούδι κλπ. μπορεί να οδηγήσει το παιδί να θυμηθεί το σωστό και να το επαναλάβει ευκολότερα από ότι θα έκανε κατονομάζοντας εικόνες από κάρτες.

Η θεραπεία μέσω του παιχνιδιού μπορεί να γίνει με παιδιά κάθε ηλικίας. Πώς μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα παιδί πχ. Στ’ Δημοτικού; Απλά σκεφτείτε πώς τα παιδιά Στ’ Δημοτικού παίζουν μεταξύ τους και ξεκινήστε από εκεί (πχ. μιλήστε για το αγαπημένο του παιχνίδι στο τάμπλετ ή τι κάνει στα διαλείμματα στο σχολείο).

Ανεξάρτητα από την ηλικία ή τις δεξιότητες κάθε παιδιού πάντα υπάρχει χώρος για παιχνίδι και πάντα μπορούμε να αναρωτηθούμε: «Μπορούμε να παίξουμε με αυτό;»

Ευαγγελία Δ. Σούπη

 Λογοθεραπεύτρια

 Κομνηνών 39 και Χασιώτη

Ιωάννινα

 evageliasoupi@gmail.com