Μάθετε για τη δυσλεξία...

  Η δυσλεξία είναι μία ειδικη μαθησιακή δυσκολία νευρολογικής προέλευσης. Τα προβλήματα των παιδιών με δυσλεξία προέρχονται κυρίως από τη δυσχέρια στην επεξεργασία των ήχων της ομιλίας μέσα στις λέξεις και στη σύνδεση μεταξύ των ήχων αυτών και των γραμμάτων. Υπάρχει δηλαδή ένα έλλειμμα στη φωνολογική επεξεργασία της γλώσσας το οποίο συχνά είναι άσχετο με τις υπόλοιπες γνωστικές ικανότητες καθώς και με την ποιότητα της εκπαίδευσης του παιδιού.

  Ο επίσημος ορισμός που δίνεται από το IDA (International Dyslexia Association) είναι ο εξής: "Η δυσλεξία είναι μία διαταραχή με νευροβιολογική βάση, συχνά κληρονομική, η οποία εμποδίζει την κατάκτηση της γλώσσας. Διαφέρει σε σοβαρότητα από άτομο σε άτομο και εκδηλώνεται με δυσκολίες στην αντίληψη και έκφραση της γλώσσας, ιδιαίτερα στη φωνολογική επεξεργασία, στην ανάγνωση και στη γραφή, στην ορθογραφία και μερικές φορές στην αριθμητική. Η δυσλεξία δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης κινήτρων, αισθητηριακών δυσλειτουργιών και ανεπαρκών εκπαιδευτικών και περιβαλλοντικών ευκαιριών, αλλά μπορεί να συνυπάρχει με τα παραπάνω. Αν και η δυσλεξία διαρκεί καθ' όλη τη ζωή του ατόμου, τα άτομα με δυσλεξία συχνά ανταποκρίνονται με επιτυχία σε έγκαιρη και κατάλληλη παρέμβαση."

Η δυσλεξία δεν προκαλείται από

• κακή ανατροφή ή έλλειψη εκπαιδευτικών ευκαιριών
• φτωχή εκπαίδευση ή λανθασμένη διδασκαλία ανάγνωσης
• περιβαλλοντικούς παράγοντες
• οπτικά ή ακουστικά προβλήματα
• έλλειψη κινήτρων

Γενικά δεδομένα

• Στην Ελλάδα η δυσλεξία απαντάται περίπου στο 8% του πληθυσμού
• Στις ΗΠΑ το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από 5-17%
• Πολλά παιδιά με δυσλεξία δε λαμβάνουν ειδική εκπαίδευση
• Η δυσλεξία επηρεάζει ανθρώπους σε όλον τον κόσμο
• Η δυσλεξία είναι μία μόνιμη κατάσταση. Ωστόσο, η αντιμετώπιση μπορεί να ωφελήσει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα ανάγνωσης και γραφής
• Αντίθετα με αυτό που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, τα παιδιά με δυσλεξία δε βλέπουν τα γράμματα ανάποδα. Οι αντιστροφές των γραμμάτων (ε/3) καθώς και τα λάθη στην κατεύθυνση και στη σειρά των γραμμάτων στις λέξεις (μόνος/ νόμος) είναι κοινά σε μικρά παιδιά με ή χωρίς δυσλεξία, αλλά μπορεί να αποτελούν σύμπτωμα δυσλεξίας εάν συνεχίζονται σε μεγαλύτερες ηλικίες.
• Η δυσλεξία είναι το ίδιο συχνή σε αγόρια και κορίτσια, αν και διαγιγνώσκεται συχνότερα στα αγόρια.
• Η δυσλεξία συγκεντρώνει πολλά χαρακτηριστικά. Παρ' όλα αυτά, κάθε άτομο έχει τις δικές του ικανότητες και αδυναμίες, και οι αδυναμίες αυτές μπορεί να ποικίλλουν σε βαρύτητα.
• Η πρώιμη εντόπιση και παρέμβαση (όταν το παιδί φοιτά στην τελευταία τάξη του νηπιαγωγείου) είναι η πιο αποτελεσματική πρόληψη των προβλημάτων ανάγνωσης
• Η έρευνα έχει δείξει ότι με κατάλληλη πρώιμη παρέμβαση, το 75-90% των παιδιών που ανήκουν στην ομάδα κινδύνου μπορούν να ξεπεράσουν πολλές από τις δυσκολίες και να βελτιώσουν τις δεξιότητες ανάγνωσης.
• Παρ' όλο που η πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση είναι ο καλύτερος δρόμος για την επιτυχία, τα περισσότερα παιδιά διαγιγνώσκονται στο Δημοτικό, και μάλιστα στις μεσαίες τάξεις.
• Πολλά παιδιά, έφηβοι, ενήλικες με μέσης βαρύτητας δυσλεξία δε διαγιγνώσκονται ποτέ. Πολλοί γίνονται "θύματα" του εκπαιδευτικού συστήματος και δε λαμβάνουν την ειδική θεραπεία που χρειάζονται για να οικοδομήσουν την ικανότητα ανάγνωσης. Η αποκατάσταση είναι πιο δύσκολη όσο το άτομο μεγαλώνει αφού πρέπει να γίνει πιο εντατικά με στόχο να ξεπεραστούν χρόνια δυσκολιών. Ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά για κάποιον με δυσλεξία να βελτιώσει τις ικανότητές του.
• Η δυσλεξία δεν είναι ένα αναπτυξιακό πρόβλημα που τελικά θα υποχωρήσει. Το να περιμένει κανείς για να παρέμβει, δεν ωφελεί το παιδί. Τα παιδιά 5 ετών με πιθανά μελλοντικά προβλήματα, μπορούν να εντοπιστούν μέσω αξιόπιστων τεστ. Μόλις διαγνωστούν, μπορούν να ενταχθούν σε πρώιμη παρέμβαση.
• Η δυσλεξία, καθώς και άλλες μαθησικές δυσκολίες μπορεί να συνυπάρχουν με καταστάσεις ή διαταραχές όπως προβλήματα λόγου και ομιλίας ή διάσπαση προσοχής/ υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), που απαιτούν επιπλέον θεραπεία.

  

Ευαγγελία Δ. Σούπη
ΛογοθεραπεύτριαΚομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

 Βιβλιογραφία: 

1. Πολυχρόνη Φ., Χατζηχρήστου Χ., Μπίμπου Ά., (2006). Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες-Δυσλεξία-Ταξινόμηση, αξιολόγηση και παρέμβαση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
2. Rief S., Stern J., (2010). The dyslexia checklist, A practical reference for parents and teachers. USA: Jossey-Bass A Wiley Imprint
   

Όταν τα άλογα θεραπεύουν

 


γράφει ο Απόστολος Μαυρομάτης

Λογοθεραπευτής, Ειδικός Θεραπευτικής Ιππασίας-

Παιδαγωγικής Ιπποθεραπείας

«Η ιππασία μετατρέπει εμένα και το άλογο μου σε μία οντότητα, γεμίζω με ευγνωμοσύνη προς την ζωή, προς τα απλά πράγματα και αισθήματα, όπου η αντοχή και η υπομονή κάποτε μας
ανταμείβουν...»

Λίζ Αρτέλ

Χωρίς τα άλογα η ιστορία του κόσμου θα ήταν πολύ διαφορετική. Ο Ξενοφών υποστηρίζει πως «η εξωτερική εμφάνιση του αλόγου είναι ό,τι πιο όμορφο για την εσωτερικότητα του ανθρώπου». Ο Ιπποκράτης σύστηνε ιππασία για άτομα που υπέφεραν απο αυπνία, όπως και ο Ασκληπιάδης πρότεινε ιππασία για θεραπεία ατόμων με επιληψία και διάφορες περιπτώσεις παράλυσης ή πάρεσης.

Απλές Συμβουλές για να Ενισχύσετε τη Γλωσσική Ανάπτυξη του Παιδιού σας

Οι δεξιότητες επικοινωνίας του νεογέννητου, ακόμη και του αναπτυσσόμενου εμβρύου το τελευταίο τρίμηνο της κύησης μπορούν και εντοπίζονται πλέον από τις έρευνες των επιστημών που σχετίζονται με το παιδί. Οι γονείς έχουν την τάση να επικεντρώνουν κυρίως στη σωματική ανάπτυξη του παιδιού όπως μεγαλώνει. Βεβαίως η σωματική ανάπτυξη είναι πολύ σημαντική όπως σπουδαίες είναι και οι δεξιότητες επικοινωνίας. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι δύο τομείς ανάπτυξης είναι άμεσα αλληλοεξαρτώμενοι για ένα παιδί.

 Παρακάτω παρουσιάζονται δέκα μικρές τεχνικές που μπορείτε να εφαρμόσετε ώστε να βοηθήσετε τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού σας στη νηπιακή ηλικία.

1. Βλεμματική επαφή

Όταν επικοινωνείτε με το παιδί σας, κοιτάτε το πρόσωπο και τα μάτια του όσο συχνότερα μπορείτε. Αυτό βοηθά το παιδί να μάθει ότι είναι σωστό να κοιτά τους ανθρώπους όταν επικοινωνεί. Το παιδί μαθαίνει πολλά για εσάς μέσα από εκφράσεις προσώπου και αποκτά δεξιότητες άρθρωσης βλέποντας τις κινήσεις του στόματός σας.

2. Εναλλαγή σειράς

Μιλήστε στο παιδί σας και μετά κάνετε παύση για να του δώσετε την ευκαιρία να εκφραστεί. Αυτή η δεξιότητα μπορεί να κατακτηθεί και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας αντικείμενα και παιχνίδια.

3. Δώστε χώρο στο παιδί σας

Όταν το παιδί προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί σας και γνωρίζετε τι θέλει, δώστε του μία στιγμή πριν καλύψετε την ανάγκη του αυτόματα. Αυτό θα του δώσει την ευκαιρία να εκφωνίσει (έστω και μωρουδιακά), να δείξει ή να προσπαθήσει να πει μία λέξη.

4. Δώστε στο παιδί επιλογές...

...και μετά αφήστε το να εκφράσει την επιλογή του δείχνοντας, εκφωνώντας ή δοκιμάζοντας να πει μία λέξη. Το αίσθημα αυτοπεποίθησης που αποκτά το παιδί εκφράζοντας την επιλογή του δομεί τη βάση για περισσότερη εξερεύνηση του εκφραστικού λόγου.

5. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να ακολουθεί οδηγίες

Ξεκινήστε από απλά αιτήματα που περιλαμβάνουν ένα στοιχείο, όπως "χαμόγελο" ή "φιλί". Έπειτα, όταν το παιδί μπορεί να χειριστεί εύκολα τις εντολές με ένα στοιχείο, αυξήστε σε δύο, όπως "Φέρε τη μπάλα", "Πιάσε τη μύτη" κλπ.

Η Αλφαβήτα δίχως ρο

 Η Αλφαβήτα δίχως ρο

«Τι καλά που θα 'ταν να μην είχε η αλφαβήτα γο!» σκέφτεται η Κατερίνα που δεν μπορεί να πει σωστά το ρο.

Αλφαβήτα δίχως ρο

το κεφάλι σου ξερό.

Αλφαβήτα δίχως ρο

πού θα βρεις Κατερινιώ;

Πες τρομπόνι και τριζόνι

να γλιτώσεις το καψόνι.

[...] Γελούσαν και διασκέδαζαν τα παιδιά της γειτονιάς και καθόλου δεν τα ένοιαζε αν έκαναν σε κάποιον κακό. Η μικρή Κατερίνα το 'βαζε στα πόδια και κρυβόταν στο σπίτι της. Κι ούτε να παίζει με τα γειτονοπούλα ήθελε ούτε να μιλάει. Κλειστό το κρατούσε όλη τη μέρα το στόμα της γιατί πολύ πολύ ντρεπόταν που μιλούσε ψευδά.

Άρθρο της Beatriz Padovan για τις ασκήσεις στόματος

SECOND ARTICLE (On oral exercises)

This article has been taken from an explanatory leaflet given on the First International Speech Therapy Congress of Guadalupe (French Caribbean) on March 96, with extracts from the Author's talk  on this Congress.

MYOFUNCTIONAL OROFACIAL THERAPY - PADOVAN METHOD

(NEUROFUNCTIONAL REORGANIZATION)

         A system of therapy for improving nasal breathing, sucking ability, chewing, swallowing, speech and orofacial muscle function is described. The therapeutic exercises do not require conscious co-operation therefore they can be used with very young or handicapped Patients. New strategies for helping Patients overcome negative oral habits are detailed.

          Human beings use their mouth for different functions:

          FUNCTIONS OF NUTRITION - Respiration, Suction, Mastication and Deglutition. These functions are vital to human beings and are called Vegetative-Reflex Functions (VRF).

          FUNCTIONS OF RELATIONSHIP or OF COMMUNICATION- these functions include:

 Significant mimic

 Speech

          MORPHOGENETIC FUNCTION - this mouth’s function concerns the shape of the dental arches.

Άρθρο της Beatriz Padovan για τις ασκήσεις σώματος

FIRST ARTICLE (on the corporal exercises)

 

NEUROFUNCTIONAL REORGANISATION

(Padovan’s Method)

"The most beautiful thing a man can experience is the mysterious. This is the one fundamental emotion that lies within every art and science."

EINSTEIN

We intend to talk about very simple and well-known things. They are simple because they belong to Nature and because we know them atavistically.

If we sow a bean seed in an adequate environment we can foresee what will happen: it will sprout, grow with its very own characteristics and it will, finally, develop pods, inside which we may find identical seeds to the one we previously sow. It all happens because each seed contains a well determined genetic programme.

         Every living being follows this path. We can thus easily predict what will happen during its evolution. This idea can also be applied to human beings: when a baby is born, we can tell beforehand that in the future it will reach the characteristics of an adult, be it a man or a woman. It all seems so natural that we don’t even notice these miracles unfolding right in front of us, day after day! A blooming flower bud; an ovenbird building its house without ever being taught to do so; a child experimenting with its first steps! In each and every living being there’s always some changing occurring.

         In human beings these changes also happen, right from the moment of its generation up to the time of his death. That is what we call development, whether it is of a motor, linguistic, intellectual or even emotional origin. Even in our personality these changes do occur, depending on our experiences and on what we learn. The fact that we eventually reach adulthood does not necessarily mean that we ever stop developing... We are constantly changing, whether we like it or not, thanks to Nature’s wise set of rules!