Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αναπτυξιακή καθυστέρηση λόγου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αναπτυξιακή καθυστέρηση λόγου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

7 Σεπ 2023

Πότε πρέπει να ανησυχήσετε για την ανάπτυξη του παιδιού σας;

" Dance partners" by Gillian Eilidh O' Marra
"Dance partners" by Gillian Eilidh O' Marra

Η απάντηση δεν είναι πάντα ξεκάθαρη. Μάλιστα μπορεί να φανεί κάπως αντιφατική. Ας μιλήσουμε λοιπόν για το εύρος του "φυσιολογικού".

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως τα αναπτυξιακά ορόσημα δεν κατακτώνται με μαθηματική ακρίβεια. Η ανάπτυξη διαφέρει από άτομο σε άτομο. Έτσι, είτε μιλάμε για την ανατολή των πρώτων δοντιών, για το μπουσούλημα ή τις πρώτες λέξεις, η απάντηση στο ερώτημα "πότε;" δεν έχει ακριβή και σαφή απάντηση. Μιλάμε πάντα για χρονικό εύρος.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το περπάτημα. Πολλά παιδιά κάνουν τα πρώτα τους βήματα γύρω στον πρώτο χρόνο. Αυτό όμως δε συμβαίνει πάντα. Κάποια ξεκινούν πρώιμα, περίπου 7-8 μηνών, ενώ αλλά χρειάζεται να φτάσουν τους 18 μήνες. Δεδομένου ότι εδώ υπάρχει εύρος σχεδόν ενός έτους, είναι καλύτερα (με σύνεση) να μην αγχωθούμε ιδιαίτερα συγκρίνοντας το ένα παιδί με το άλλο. Κάθε ένα αναπτύσσεται στον δικό του μοναδικό χρόνο.

Παρόλα αυτά έχουν οριστεί σχετικά χρονικά όρια, ΜΕΤΑ από τα οποία κάποιο αναπτυξιακό ορόσημο θεωρείται πως έχει καθυστερήσει. Και είναι σημαντικό για τους γονείς να παραμένουν ενημερωμένοι και να βρίσκονται σε εγρήγορση.

Κάνεις δεν ξέρει το παιδί σας καλύτερα από εσάς. Αν ανησυχείτε για την ανάπτυξη του παιδιού σας είναι σημαντικό να δράσετε. Και να δράσετε άμεσα.

Ο ευκολότερος και αμεσότερος τρόπος να εκπληρώσετε αυτή την ευθύνη είναι να διατηρείτε σχέση εμπιστοσύνης με τον παιδίατρο σας, να τηρείτε τις προγραμματισμένες επισκέψεις, να συζητάτε σχετικά με την ανάπτυξή του παιδιού και να κάνετε ερωτήσεις. Παρόλο που δεν θα κάνει πλήρη αναπτυξιακό έλεγχο, ενδεχομένως θα μπορέσει να ανιχνεύσει πιθανές αποκλίσεις στις καθιερωμένες αναπτυξιακές νόρμες και να σας παραπέμψει σε ειδικό αναπτυξιολόγο.

Πλέον υπάρχουν ειδικοί που μπορούν να υποστηρίξουν ένα παιδί και την οικογένειά του μέσω της πρώιμης παρέμβασης σε κάθε ενδεχόμενο αναπηρίας ή καθυστέρησης στην ανάπτυξη.

Αυτό μπορεί να ακούγεται τρομακτικό και για αυτό το λόγο υπάρχει η τάση "ας περιμένουμε λίγο ακόμα να δούμε" ή "κι εμείς που δεν πήγαμε, τι πάθαμε;"

Αλλά αυτό είναι το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε. Όταν εντοπίζονται νωρίς πολλές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη μπορεί να αποκατασταθούν με την κατάλληλη παρέμβαση. Και όσο νωρίτερα ζητήσετε βοήθεια τόσο ταχύτερα μπορεί το παιδί να ξαναβρεί το ρυθμό του. 

Μέρος του κόστους των υπηρεσιών αυτών μπορεί να καλυφθεί από τον ΕΟΠΥΥ και μπορείτε να το σκεφτείτε ακόμη κι έτσι: τίποτε κακό δεν πρόκειται να συμβεί αν ζητήσετε αξιολόγηση. Αν από την αξιολόγηση προκύψει καθυστέρηση σε κάποιον τομέα της ανάπτυξης, το παιδί σας μπορεί να επωφεληθεί από σύγχρονες υπηρεσίες. Αν δεν προκύψει, τότε θα έχετε το κεφάλι σας ήσυχο. Αν εξακολουθείτε να προβληματίζεστε για την ανάπτυξη του παιδιού παρόλο που έχει ήδη εξεταστεί από κάποιον ειδικό, ζητήστε νέα εξέταση.

Συχνά δέχομαι την εξής ερώτηση από συγγενείς ή φίλους οικογενειών:

 "Νομίζω πως κάτι συμβαίνει. Το παιδί δε μιλάει ακόμη/ δεν έχει περπατήσει/ δεν τρώει μόνο του. Τι να κάνω; Φοβάμαι μη θυμώσουν. Να τους το πω;"

Η ερώτηση πάντα πηγάζει από γνήσιο ενδιαφέρον και προβληματισμό για ένα αγαπημένο παιδί.

Η απάντηση είναι μια: ΝΑΙ. Να το πείτε. Άμεσα. Είναι πολύ προτιμότερο να θορυβηθούν οι γονείς- κι ας δυσαρεστηθούν ακόμη- και να δράσουν νωρίς για να προλάβουν εάν όντως συμβαίνει κάτι παρά να καθυστερήσουν λόγω άγνοιας. Στην καλύτερη περίπτωση δε θα συμβαίνει τίποτα και η ζωή όλων θα συνεχιστεί ομαλά.


Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail
.com

1 Οκτ 2016

Ιστορίες του Φθινοπώρου


 
Το φθινόπωρο για μένα ήταν πάντα η εποχή των ιστοριών. Είχα τη χαρά να μεγαλώσω με έναν παππού που ήξερε πολλά κι ωραία παραμύθια και είχε τον τρόπο να τα αφηγείται με όρεξη και ζωντάνια. Οι ιστορίες του, αληθινές ή μη, μύριζαν τσίπουρο κι απόβροχο, είχαν τη γεύση του κάστανου και σηματοδοτούσαν την έναρξη της πιο ωραίας περιόδου: της εποχής του σχολείου, της σόμπας και του μέσα. Ήταν πολύ διαφορετικές από τις ιστορίες του καλοκαιριού. Πιο ζεστές, πιο αληθινές, πιο ζωντανές. Και ήταν ωραία η στιγμή μετά από κάθε ιστορία που το μυαλό και η καρδιά είναι ακόμη μέσα σε αυτή, η στιγμή που ως παιδί ονειρευόμουν να γίνω, όχι σαν τον τρίτο γιο, τον μικρότερο που σκοτώνει τη λάμια και γίνεται ήρωας, ούτε σαν τον παμπόνηρο Χότζα που κατέληγε πάντα να έχει δίκιο, ούτε ακόμη σαν την κόρη που γνωρίζει τα πάντα και σώζει το παλικάρι για τη σώσει κι εκείνος, αλλά σαν τον παππού μου: να χαρίζω όνειρα.

Σήμερα δεν εγκαταλείπω την ονειροπόληση αλλά βρίσκομαι σε διαφορετική θέση. Αφηγούμαι ιστορίες στα παιδιά, τους μικρούς μου μαθητές κάθε μέρα. Συνήθως ιστορίες άλλων. Ταξιδεύουν. Φαίνεται στα μάτια τους που σπάνια βλεφαρίζουν, στο ανοιχτό τους στόμα, στη κομμένη τους ανάσα. 

Αναπόφευκτα έρχεται η ώρα να φτιάξουν τη δική τους ιστορία. Γιατί δεν αφηγούμαι στα παιδιά για να προβάλλω τις δικές μου εμπειρίες. Εμφορούμαι από αυτές και πλέον αναγνωρίζω στις ιστορίες ένα ακόμη γνώρισμα πολύ σημαντικό: είναι ένα καταπληκτικό γλωσσικό εργαλείο. Η αφήγηση οργανώνει τη γλώσσα σε όλους τους τομείς της: εμπλουτίζει το λεξιλόγιο, βελτιώνει τη μορφο-σύνταξη, οργανώνεται σε συγκεκριμένο σημασιολογικό πλαίσιο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση της φωνολογικής καλλιέργειας, τον εμπλουτισμό της προσωδίας, ακόμη και τη βελτίωση του ρυθμού ομιλίας αλλά και τη μη λεκτική σωματική συμπεριφορά και τις γνωστικές ικανότητες.

Είναι πιο εύκολο για ένα παιδί να αφηγηθεί έχοντας ένα ερέθισμα οπτικό, λεκτικό, ακουστικό, μια αίσθηση ή μια μυρωδιά. Ξέρει από πού να ξεκινήσει και ήδη δημιουργεί στο μυαλό του/ της ένα πλάνο, διάχυτους χαρακτήρες και σκόρπια γεγονότα που καλείται να οργανώσει σε λέξεις κατάλληλες, τοποθετημένες σωστά ώστε να βγάζουν νόημα, στολισμένες έτσι που να φτιάχουν εικόνες στον αέρα και να γεμίζουν το δωμάτιο.

Πόσο δύσκολο είναι αυτό αλήθεια για έναν μικρούλη/ μία μικρούλα με δυσκολίες σε οποιοδήποτε επίπεδο λόγου; Πολύ. Αφάνταστα. Τρομακτικά κάποιες φορές. Είναι όμως μια λύτρωση πρωτόγνωρη όταν αρχίζει η ιστορία να ξετυλίγεται από το στόμα τους. Με όποιον τρόπο. Με όποια δυσκολία και στην αρχή χωρίς τα στολίδια που βάζουμε στις λέξεις. Έχουν δημιουργήσει κάτι δικό τους, μοναδικό, με κομμάτια της δικής τους φαντασίας, με λέξεις άκριτες, δικές τους κι αυτές και τη δική τους φωνή. Και είναι η χαρά τους τόσο πολλή, αφάνταστη, τρομακτική κάποιες φορές που καταλήγει πάντα στο "να πούμε άλλη μία;". Κι έτσι το εργαλείο μας γίνεται παιχνίδι και πλημμυρίζει την ψυχή και το μυαλό και φτιάχνει γλώσσα.

Τα ερεθίσματα που χρησιμοποιούμε εμείς είναι σχεδόν τα πάντα, ανάλογα με το τι θέλουμε να πετύχουμε: αντικείμενα που έχουμε στο δωμάτιο, παιχνίδια αλληλουχίας, τις κυβοϊστορίες του Rory, εικόνες σκηνικών, ουσιαστικών, ενεργειών, ζωγραφική, κατασκευές, μουσική, ήχους, μυρωδιές και γεύσεις, βιβλία και τις δικές μας μπερδεμένες ιστορίες. Και κάθε μα κάθε φορά γεννάμε κάτι διαφορετικό και καινούριο.

Αυτό το κείμενο λοιπόν, είναι για το φθινόπωρο και τις ιστορίες. Στο link παρακάτω θα βρείτε ερεθίσματα για φθινοπωρινές ιστορίες που μυρίζουν βρεγμένο χώμα και φύλλα. Μπορείτε να τις συνδυάσετε και με τη γέφυρα επικοινωνίας.


(το link οδηγεί στο Teachers Pay Teachers)


Και καλό σας μήνα!

(Top image CC0 Public Domain)

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

26 Μαρ 2016

Βιωματικό Σεμινάριο Γλωσσικής Ανάπτυξης




Καλοί μου φίλοι, με χαρά σας προσκαλώ στο βιωματικό σεμινάριο που θα συντονίσω στον φιλόξενο χώρο του Ανοιχτού Παραθύρου στις 6 Απριλίου 2016.


Το σεμινάριο έχει θεωρητικό και βιωματικό μέρος και απευθύνεται σε γονείς, φοιτητές σχετικών επαγγελμάτων και παιδαγωγούς προσχολικής ηλικίας.

Η γλώσσα είναι ανθρώπινη επινόηση, η πιο σημαντική για την επικοινωνία μα σαν ένας ζωντανός οργανισμός αναπτύσσεται μέσα μας και μαζί μας, έχοντας ρίζες στη βρεφική ηλικία. Σκαλώνει σε επίπεδα κι απλώνει τα κλαδιά της στον νου, στην ακοή, στην κίνηση. Ενίοτε όμως, η πορεία της ανακόπτεται και χρειάζεται φροντίδα για να φτάσει ψηλά.

Σε αυτό το βιωματικό σεμινάριο θα εξερευνήσουμε την πορεία της γλωσσικής ανάπτυξης στα βρέφη και νήπια, θα μοιραστούμε τρόπους που θα μας βοηθήσουν να την ενισχύσουμε σε κάθε ηλικία μέσα από παραδείγματα, βιωματικές δραστηριότητες και παιχνίδια, θα μάθουμε τι συμβαίνει και κάποιες φορές διαταράσσεται η εξέλιξή της και πώς να αντιμετωπίσουμε πιθανές δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν.



Για περισσότερες πληροφορίες κάνετε κλικ εδώ.

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

5 Μαρ 2016

Βιβλία Εμπειριών και Δεξιότητες Αφήγησης

image via pixabay.com

Μία από τις πιο διαχρονικές συνήθειες του ανθρώπινου νου είναι η ανάγκη να δώσει δομή και νόημα στις εμπειρίες της ζώης του. Η ίδια η ύπαρξή μας αποκτά νόημα μέσα από την αφήγηση. Είμαστε ιστορίες.

Οργανώνουμε τις εμπειρίες μας με μορφή αφηγήσεων για να κατανοήσουμε γεγονότα, να προβλέψουμε τι μπορεί να συμβεί, να αποφασίσουμε τι να κάνουμε και να τους δώσουμε συνοχή.

Από την ηλικία των τριών τα παιδιά αρχίζουν να ακούν ή/ και να επαν-αφηγούνται γεγονότα με αυξανόμενη ανάκληση και προσοχή. Μπορούν επίσης να περιγράψουν τη βασική σύνθεση μίας ιστορίας, τα γεγονότα και τους βασικούς χαρακτήρες και κατανοούν τα στοιχεία μίας ιστορίας ενώ απαντούν σε ερωτήσεις τύπου ποιος, πού, πότε, πώς. Η ίδια η αφήγηση είναι ένα γλωσσικό και γνωστικό εργαλείο χρήσιμο για σκοπούς κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς. Και είναι παντού.

Οι λογοθεραπευτές δουλεύουμε τις δεξιότητες αφήγησης σε πλαίσια γενικά μέσω εικόνων, παιχνιδιών, βιβλίων: αφενός γιατί σπάνια έχουμε κοινές εμπειρίες με το παιδί εκτός συνεδρίας ώστε να τις χρησιμοποιήσουμε θεραπευτικά, αφετέρου γιατί στοχεύουμε πάντα στην γενίκευση των νέων γλωσσικών δεξιοτήτων σε όσο γίνεται περισσότερα πλαίσια.

Οι γονείς ωστόσο έχετε τις κοινές εμπειρίες με το παιδί σας και μοιράζεστε και το συναισθηματικό δέσιμο που κάνει κάθε γεγονός στη ζωή του παιδιού σας μοναδικό. "Θυμάσαι τότε που...;"

Χρησιμοποιώντας τις αναμνήσεις, τις φωτογραφίες και τα συναισθήματα που μοιράζεστε μπορείτε να φτιάξετε ένα μικρό "βιβλίο εμπειριών" που θα σας βοηθήσει να δομήσετε τη γλώσσα του παιδιού, να εξελίξετε τις δεξιότητες αφήγησης και να περάσετε ποιοτικό χρόνο μαζί του. Πώς:

Τυπώστε φωτογραφίες από κάποια πρόσφατη εκδρομή, βόλτα, ακόμη και από κάτι που κάνατε μαζί στο σπίτι (ένα γλυκό, ένα παιχνίδι) μαζί με μία σύντομη λεζάντα κάτω από κάθε εικόνα να περιγράφει αυτό που απεικονίζεται. Βάλτε τις μαζί με το παιδί στη σωστή σειρά διαβάζοντας αυτά που γράψατε. Μπορείτε να τρυπήσετε τις εικόνες σε μία γωνία και να τις ενώσετε με έναν κρίκο ή κορδέλα ώστε να αποτελούν μία ξεχωριστή ιστορία για το παιδί που να μπορεί να την πάρει στα χέρια του και να την αφηγηθεί σε εσάς ή σε άλλους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή του.

Για παράδειγμα:
 
Ο παππούς δουλεύει στο χωράφι με το κόκκινο τρακτέρ
Τα άλογα ήρθαν κοντά μας και τα ταίσαμε καρότα
Δύο χήνες περπατούσαν καμαρωτές στην αυλή

Ένα καφέ κατσικάκι κοιμόταν πάνω στα κούτσουρα
















Οι λεζάντες θα σας οδηγούν να ακολουθείτε μία συνοχή και η επανάληψή τους θα βοηθήσει το παιδί να μάθει την ιστορία πιο εύκολα. Δεν απαιτείται να καθίσετε και να τις διαβάσετε τυπικά όπως ένα βιβλίο. Το ίδιο το παιδί μπορεί να ηγηθεί, να αφήσει πίσω το ρόλο του παθητικού ακροατή και να δείξει στον παππού και στη γιαγιά πώς πέρασε και τι είδε. Με τη σειρά τους οι ακροατές μπορούν να μάθουν για την εμπειρία του παιδιού (ακόμη κι αν εκείνο δεν μιλά ακόμη καθαρά), βλέποντας και διαβάζοντας, κάνοντας στοχευμένες ερωτήσεις και αυξάνοντας την αυτοπεποίηθηση του παιδιού που μαθαίνει ακόμη να μιλά.

Τα "βιβλία εμπειρίας" βοηθούν στην ενίσχυση:
  • της κατανόησης του προφορικού λόγου
  • της έκφρασης προφορικού λόγου
  • του λεξιλογίου
  • της μορφο-σύνταξης
  • της οπτικής αντίληψης
  • της ακουστικής αντίληψης
  • της μνήμης
  • της προσοχής
  • της εξαγωγής συμπερασμάτων
  • της σειροθέτησης γεγονότων
  • των πρώιμων δεξιοτήτων ανάγνωσης
  • της κοινωνικής χρήσης της γλώσσας

Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο και για παιδιά με καθυστέρηση στη γλωσσική ανάπτυξη, ειδική γλωσσική διαταραχή, λεκτική δυσπραξία, αλλά ακόμη και για ενήλικες με αφασία ή άνοια.



Ας αρχίσουν οι ιστορίες!
Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

Προτεινόμενη Βιβλιογραφία
  1. Vandewalle E., Boets B., Tinne Boons, Ghesquière P., Zink I., Oral language and narrative skills in children with specific language impairment with and without literacy delay: a three-year longitudinal study. Res Dev Disabil. 2012 Nov-Dec; 33(6): 1857–1870. Published online 2012 June 12. doi: 10.1016/j.ridd.2012.05.004
  2. Scott, C. M. & Windsor, J. (2000). General Language Performance Measures in Spoken and Written Narrative and Expository Discourse of School-Age Children With Language Learning Disabilities. J Speech Lang Hear Res, 43(2), 324-339. doi: 10.1044/jslhr.4302.324.
  3. Naremore R., Densmore A., Harman D., Language Intervention with School-aged Children: Conversation, Narrative, and Text. Singular Publishing Group, 1995
Photos' credits: pixabay.com

21 Ιαν 2016

17 Δραστηριότητες Έκφρασης Λόγου

 
image via pixabay.com

 Εκφράζουμε λόγο κάθε φορά που χρησιμοποιούμε λέξεις, προτάσεις, νοήματα, γραφή για να μεταφέρουμε ένα μήνυμα σε κάποιον άλλο. Οι δεξιότητες έκφρασης περιλαμβάνουν την ικανότητα να ονομάζουμε αντικείμενα, να περιγράφουμε πράξεις και γεγονότα, να βάζουμε λέξεις μέσα σε προτάσεις, να χρησιμοποιούμε σωστή μορφο-σύνταξη, να επαναδιηγούμαστε μία ιστορία, να απαντούμε σε ερωτήσεις και να γράφουμε αντίστοιχα.
Η ορθή έκφραση του λόγου όμως απαιτεί να διαθέτουμε και κάποιες άλλες δεξιότητες σε ικανοποιητικό βαθμό: να κατανοούμε τον λόγο, να μπορούμε να προσέχουμε και να είμαστε συγκεντρωμένοι, να επικοινωνούμε και με προγλωσσικά στοιχεία (βλεμματική επαφή, χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου κλπ), να παίζουμε, να μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα σε κοινωνικές καταστάσεις (πραγματολογία), να έχουμε κίνητρο και θέληση για επικοινωνία, να χρησιμοποιούμε εκείνες τις λεπτές κινήσεις απαραίτητες για τη γραφή.
Εύκολοι τρόποι για να ενισχύσουμε την έκφραση του λόγου στα παιδιά είναι:

  1. Συμβολικό παιχνίδι: ή όποιο παιχνίδι. Παίξτε, παίξτε, παίξτε μαζί
  2. Αφήγηση παραμυθιών: Αφηγηθείτε ξανά και ξανά και ξανά το ίδιο μέχρι να το μάθει, να απαντά σε ερωτήσεις, να κάνει ερωτήσεις, να μπορεί να το αφηγηθεί με δικά του λόγια, να βάλει γεγονότα της ιστορίας σε σειρά. Δώστε του την επιλογή του βιβλίου, ζωγραφίστε την ιστορία, κάντε την τραγούδι,κολλάζ, κάνετε κινήσεις κατά τη διάρκεια της αφήγησης.
  3. Περιγραφή εικόνων
  4. Σειροθέτηση εικόνων
  5. Παιχνίδια ρόλων με εναλλαγές σειράς
  6. Οποιοδήποτε επιτραπέζιο προσαρμοσμένο στην ηλικία, τη διάθεση, τα γούστα του παιδιού (μάντεψε ποιος, dobble, memory game, rory's cubes, taboo)
  7. Τραγούδια
  8. Περιγραφή καθημερινής ρουτίνας (πχ. Πώς πλένεις δόντια κλπ)
  9. Κοινωνικά σενάρια
  10. Χρησιμότητα αντικειμένων (πχ. τι κάνεις με μία χτένα;)
  11. Περίπου τυφλόμυγα: Βάζετε πολλά αντικείμενα σε μία αδιαφανή τσαντούλα και αφήνετε το παιδί να διαλέξει ένα και να σας το περιγράψει για να το βρείτε, πχ. “Είναι σκληρό, το βρίσκω στην κουζίνα, πίνω νερό με αυτό.” Είναι ποτήρι;)
  12. Ζωγραφική: Ξεκινήστε να λέτε μία ιστορία και ζωγραφίστε σε χαρτί αυτό που λέτε. Σταματήστε και αφήστε να συνεχίσει το παιδί. Ζωγραφίστε και αφηγηθείτε εναλλάξ.
  13. Εξιστόρηση με κάρτες: Πετάξτε τις κάρτες κάτω και πείτε μία ιστορία χρησιμοποιώντας εκείνες που έπεσαν με την εικόνα πάνω.
  14. Μαριονέτα: Αφήστε το παιδί να σας δίνει εντολές για να χρησιμοποιήσετε αντικείμενα πχ. Έχετε μία χτένα. Θα σας πει: “Την κρατάς με το χέρι. Το σηκώνεις ψηλά. Όχι τόσο πολύ. Μέχρι το κεφάλι. Την ακουμπάς στα μαλλιά. Την κουνάς πάνω κάτω”.
  15. Βίντεο: Βλέπει ένα μικρό βίντεο χωρίς ήχο και περιγράφει αυτό που είδε με ερωτήσεις ή χωρίς
  16. Φωτογραφίες: Βγάλτε χαζές φωτογραφίες με το κινητό και δώστε στο παιδί να τις περιγράψει. Αρεσει σε όλους!
  17. Περιγραφή προσωπικών εμπειριών: Ορίστε ένα θέμα και ζωγραφίστε το ή κάνετε παντομίμα για να το περιγράψετε. πχ. Όταν είμαι άρρωστος όπου φτιάχνω μία φατσούλα με ένα θερμόμετρο. Τί κάνω τότε; Συζητούμε. Βάζω θερμόμετρο, πηγαίνω στον γιατρό, δεν πηγαίνω σχολείο, ξαπλώνω κλπ.

 Καλή διασκέδαση!
Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

8 Νοε 2015

Χρήσιμο Γλωσσικό Υλικό: Εντολές και Οδηγίες

Mad Tea Party, S. Dalí via williambennettmodern.com

Για την ενίσχυση της γλωσσικής ανάπτυξης η ίδια η γλώσσα μας είναι το πιο σημαντικό εργαλείο που διαθέτουμε. Μία από τις θεμελιώδεις ασκήσεις που χρησιμοποιούμε οι λογοθεραπευτές είναι οι δραστηριότητες που περιέχουν εντολές ή οδηγίες. Φυσικά, ο στόχος μας δεν είναι η υπακοή αλλά η κατανόηση της γλώσσας. Ένα βρέφος που αναπτύσσει γλωσσικές δεξιότητες ή ένα παιδί με δυσκολίες στην ανάπτυξη της γλώσσας, ακόμη και ο ενήλικας με αφασία που επηρεάζει την κατανόηση του λόγου του καθοδηγείται να ακολουθεί εντολές γιατί με αυτόν τον τρόπο ενισχύονται:
  • η γλωσσική κατανόηση
  • η μνήμη εργασίας
  • η ακουστική επεξεργασία
  • η προσοχή
  • η μίμηση
  • η γλωσσική έκφραση
  • η σειροθέτηση γεγονότων
  • ο χρονικός προσανατολισμός
  • η καθημερινή λειτουργικότητα

Οι εντολές ή οδηγίες ακολουθούν διαβάθμιση στην εφαρμογή κι εξελίσσονται από μονοσκελείς σε πιο σύνθετες οδηγίες προσαρμοσμένες κάθε φορά στις ανάγκες και στις δεξιότητες του ατόμου που απευθυνόμαστε. Μερικά παραδείγματα τέτοιων εντολών θα βρείτε παρακάτω:

Εντολές/ Οδηγίες με ένα σκέλος
  1. Σήκω πάνω
  2. Πάρε το μολύβι
  3. Πιάσε την καρέκλα
  4. Στείλε ένα φιλί
  5. Ακούμπησε τα μαλλιά σου
  6. Πες γεια
  7. Χαιρέτησέ με
  8. Χτύπα παλαμάκια
  9. Κόλλα το
  10. Μέτρησε μέχρι το 10
  11. Κάθησε τα χέρια σου
  12. Κλείσε τα μάτια σου
  13. Φέρε το πιάτο
  14. Κάνε πως οδηγείς αυτοκίνητο
  15. Τραγούδησε τον "Γάιδαρο"
  16. Πες την Αλφάβητο
  17. Πάρε μία βαθιά ανάσα
  18. Ρίξε το ζάρι
  19. Άνοιξε την πόρτα
  20. Κλείσε το κουτί
  21. Γαργάλησέ με
  22. Κλείσε την τηλεόραση
  23. Άναψε το φως
  24. Πήδα ψηλά
  25. Δίπλωσε το χαρτί
  26. Ψιθύρισε ένα μυστικό
  27. Ρίξε την μπάλα
  28. Σπρώξε τον τοίχο
  29. Φούσκωσε τα μάγουλα
  30. Ζωγράφισε ένα ανθρωπάκι

Εντολές/ Οδηγίες με δύο σκέλη
  1. Δίπλωσε το χαρτί και βάλε το στον φάκελο
  2. Ζωγράφισε τον ήλιο και το δέντρο
  3. Σήκω και βάλε την καρέκλα στον τοίχο
  4. Σπρώξε το τραπέζι και πάρε το χαρτί
  5. Πάρε μία αναπνοή και μέτρησε μέχρι το δέκα
  6. Πες τις ημέρες της εβδομάδας και το όνομά σου
  7. Φόρεσε τα παπούτσια και δέσε τα κορδόνια σου
  8. Άνοιξε τον υπολογιστή και  κάθισε στην καρέκλα
  9. Πέταξε το χαρτί και πιες νερό
  10. Ακούμπησε τους ώμους σου και τραγούδησε την "Πινεζοβροχή"
  11. Διάλεξε ένα βιβλίο και φέρε το στο τραπέζι
  12. Μάζεψε το πιάτο σου και πλύνε το κουτάλι
  13. Κλείσε την πόρτα και άναψε το φως
  14. Μέτρησε τις καρέκλες και τράβηξε την κουρτίνα
  15. Γράψε το όνομά σου και σβήσε το τελευταίο γράμμα
  16. Ακούμπησε τη μύτη σου και κοίταξε το ταβάνι
  17. Κλώτσησε την μπάλα και σφύριξε δυνατά
  18. Σβήσε την πρώτη λέξη και πήγαινε στο παράθυρο
  19. Κλείσε το μάτι και δείξε το κάδρο
  20. Άνοιξε το συρτάρι και κλείσε τη μύτη σου

Εντολές/ Οδηγίες με τρία σκέλη
  1. Κοίταξε το πάτωμα, σήκωσε το χέρι και πες το όνομά σου
  2. Φούσκωσε τα μάγουλα, τραγούδησε τα κάλαντα και φύσηξε τη μύτη σου
  3. Κάνε πως πλένεις πιάτα, σκίσε το χαρτί και κάνε τέσσερα βήματα μπροστά
  4. Χειροκρότησε, χαμογέλασε και δείξε την πόρτα
  5. Πήγαινε στο παράθυρο, κλείσε την κουρτίνα και φόρεσε το μπουφάν σου
  6. Δείξε τα 5 ευρώ, πιάσε τα μαλλιά σου και άναψε τον αναπτήρα
  7. Πες την ώρα, διάλεξε ένα φρούτο και πέταξέ το στο καλάθι
  8. Φάε το μπισκότο, πιες νερό και πέταξε το καλαμάκι
  9. Τύλιξε το κασκόλ στον λαιμό σου, δείξε μου τη γροθιά σου και φόρεσε τον σκούφο σου
  10. Κλείσε το κουτί, σήκωσε το δεξί σου πόδι, πάρε το κίτρινο
  11. Χτύπησε το πόδι σου στο πάτωμα, κλείσε τα μάτια και κάνε την αγελάδα
  12. Σήκω πάνω, κάνε πως φοράς γυαλιά και περπάτησε μέχρι το παράθυρο
  13. Πες μία λέξη που τελειώνει σε "ς", ένα ζώο κι ένα χρώμα
  14. Δείξε το πόδι σου, το χέρι μου και την λάμπα
  15. Κάνε πως τηλεφωνείς, πως τρομάζεις και πως μαγειρεύεις

Σύνθετες εντολές/ οδηγίες
  1. Πες το όνομά μου, την ώρα, έναν αριθμό και το όνομά σου
  2. Φόρεσε τις κάλτσες, τα παπούτσια, το μπουφάν και τα γάντια σου
  3. Γράψε το αρχικό γράμμα το ονόματός σου, ζωγράφισε ένα λουλούδι, σβήσε το γράμμα και άφησε το μολύβι
  4. Πάρε το στυλό, βγάλε το καπάκι, άφησε κάτω το στυλό και σήκωσε τη σβήστρα
  5. Σήκωσε το δεξί σου χέρι, χαιρέτησε, βάλε το αριστερό χέρι στην τσέπη και πήγαινε στην πόρτα.
  6. Άναψε το φως, τράβηξε τις κουρτίνες, κρέμασε το κάδρο και άνοιξε τον υπολογιστή.
  7. Κάνε πως κοιμάσαι, πως ξυπνάς, πως βλέπεις κάτι αστείο και πως βγάζεις φωτογραφία.
  8. Σήκωσε το πιάτο, πήγαινέ το στον νεροχύτη, πλύνε το κουτάλι και γέμισε ένα ποτήρι νερό
  9. Βήξε, φούσκωσε τα μάγουλα, μέτρησε μέχρι το τρία και βγάλε τη γλώσσα.
  10. Βάλε το χέρι σου στην πλάτη, κάνε κουτσό μέχρι την πόρτα, γύρισε πίσω περπατώντας και γέλα δυνατά.

Και μερικές ιδέες ακόμη...
  • Οργανώστε τις οδηγίες ανά κατηγορία (πχ. κινητικότητα, γραφή, κατηγοριοποίηση) για απλούστευση.
  • Εντάξτε τις οδηγίες σε παιχνίδι (το bingo είναι ιδανικό, η παντομίμα επίσης χρήσιμη).
  • Οπτικοποιήστε τις οδηγίες όπου χρειάζεται. Κάποιες φορές η λεκτική κατανόηση χρειάζεται ένα οπτικό ερέθισμα για υποβοήθηση, ερέθισμα που σταδιακά αποσύρεται. Μπορεί να είναι είτε εικόνα ή φωτογραφία του ίδιου του ατόμου, είτε γραπτές οδηγίες, είτε χειρονομίες, είτε να κάνετε εσείς την αλληλουχία εντολών πρώτοι και να αφήσετε το άτομο να σας μιμηθεί
  • Δώστε την ευκαιρία στο άτομο να σας δώσει εκείνος/η εντολές που πρέπει να ακολουθήσετε, αλλάξτε ρόλους
  • Μεταφέρετε τις οδηγίες στην καθημερινότητα με πιο λειτουργικές αλληλουχίες προσαρμοσμένες στο άτομο
  • Μετατρέψτε τις επιτυχημένα εκτελεσμένες οδηγίες χρησιμοποιώντας νέες λέξεις
  • Να είστε σαφείς
  • Να είστε διαθέσιμοι να παρέχετε βοήθεια και να εξηγήσετε άγνωστες λέξεις
  • Επιτρέψτε στο άτομο να πάρει τον χρόνο που χρειάζεται για να επεξεργαστεί και να εκτελέσει την εντολή.
  • Σε κάθε δυσκολία κάνουμε ένα βήμα πίσω και συνεχίζουμε από εκεί

Βρείτε περισσότερο γλωσσικό υλικό εδώ


Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

27 Ιουν 2013

Επικοινωνώντας με Ένα Μη-Λεκτικό Παιδί




Όταν επικοινωνούμε με κάποιον έχουμε έναν στόχο: να μεταφέρουμε ένα μήνυμα που ο δέκτης θα κατανοήσει. Η επικοινωνία είναι μία ανθρώπινη ανάγκη και αποτελεί μέρος της κοινωνικότητας του ατόμου. Την ίδια αυτή ανάγκη βιώνει και ένα μη-λεκτικό παιδί (non-verbal child), εκείνο το παιδί δηλαδή που δεν έχει αναπτύξει ομιλία, αλλά έχει τα ίδια δικαιώματα στην επικοινωνία όπως όλοι μας. Η ομιλία λανθασμένα πολλές φορές ταυτίζεται  με την επικοινωνία, στην πραγματικότητα όμως αποτελεί μέρος της και όχι όλον. Απλώς σκεφτείτε τι θα ήταν τα λόγια χωρίς τα εξωλεκτικά σημεία που τα συνοδεύουν, χωρίς εκφράσεις προσώπου, νοήματα, προσωδία ή σημεία στίξης για τον γραπτό λόγο (ή ακόμη και emoticons!): μία στείρα, απρόσωπη έκθεση ιδεών.

Πού θέλω να καταλήξω;
Επικοινωνία μπορεί να υπάρξει και χωρίς ομιλία: πιθανό να έχετε ακούσει ότι η επικοινωνία είναι κατά 90% περίπου μη λεκτική. Δηλαδή ισοπεδώνουμε την ομιλία; Δεν την αποδεχόμαστε και αφήνουμε τα μη λεκτικά παιδιά χωρίς θεραπεία; Όχι βέβαια. Δεν κάνουμε συγκρίσεις, ούτε συναγωνισμό. Απλώς μιλούμε για δύο διαφορετικά πράγματα.

Πολύ συχνά οι γονείς παιδιών με καθυστέρηση ανάπτυξης λόγου ή νηπίων με αυτισμό μας λένε τα εξής: "Πότε θα μιλήσει; Να ακούσω μία λέξη μόνο και θα είμαι ευτυχισμένος". Μέχρι, όμως να έρθει η άγια εκείνη ώρα, τι; Το θέμα είναι, εκτός από κοινωνικό και πρακτικό. Πώς θα δείξει το παιδί ότι πεινά, ότι πονάει, ότι θέλει να πάει στην τουλέτα; Πώς θα καταλάβει ο γονέας ότι το παιδί είναι κουρασμένο, ότι θέλει κάτι άλλο από αυτό που του προσφέρει, ότι χτύπησε; Γιατί και το κλάμα έχει τα όριά του. Οι περισσότεροι ξέρετε ακριβώς τι εννοώ. Γιατί να μην προσφέρουμε στο παιδί και σε όλα τα μέλη της οικογένειάς του το δικαίωμα της επιτυχούς επικοινωνίας;

Οι παρακάτω συμβουλές έχουν αυτόν τον στόχο: Να σας βοηθήσουν να επικοινωνείτε με το παιδί σας με επιτυχία και να οργανώσετε την καθημερινότητά σας με τον τρόπο που ταιριάζει στην δική σας οικογένεια και στο δικό σας παιδί και να προωθήσετε τις δεξιότητες επικοινωνίας και (γιατί όχι;) ομιλίας.

1. Βλεμματική επαφή.
Κάνετε το παιδί να σας κοιτάξει, να σας προσέξει, ώστε να είστε σίγουροι ότι σας καταλαβαίνει. Δείτε τρόπους για να το επιτύχετε εδώ.

2. Πρόσωπο με πρόσωπο.
Βεβαιωθείτε ότι βρίσκεστε στο ίδιο επίπεδο, στο ίδιο ύψος με το παιδί. Έτσι είναι ευκολότερο και πιο ευχάριστο.

3. Επιλογές.
Δώστε στο παιδί να επιλέξει μεταξύ δύο αντικειμένων/ δραστηριοτήτων: "Θέλεις νερό ή χυμό;". Κρατήστε τα αντικείμενα μπροστά του ή συμβολίστε τις δραστηριότητες με νοήματα, εικόνες ή αντικείμενα. Σε περιπτώσεις που δεν είναι εφικτό συμβολίστε τις επιλογές με τις παλάμες σας και αφήστε το παιδί να διαλέξει χέρι.

4. Ομιλία.
Μην σταματάτε να του μιλάτε, όπως θα κάνατε σε κάθε άλλη περίπτωση. Το παιδί πρέπει να αναπτύσσει και ακουστική κατανόηση.

5. Κώδικας.
Βρείτε έναν κώδικα επικοινωνίας για τα βασικά και γρήγορα: για παράδειγμα, μπορεί να μάθει να χτυπά μία φορά παλαμάκια για το ναι και δύο για όχι.

6. Μάτια τέσσερα.
Αφουγκραστήτε το παιδί σας και αντιμετωπίστε κάθε συμπεριφορά αλληλεπίδρασης ως απόπειρα επικοινωνίας. Δώστε προσοχή στα σημάδια που σας δίνει και συσχετίστε συμπεριφορές.

7. Μορφές έκφρασης.
Δώστε στο παιδί την ευκαιρία να εκφραστεί με κάθε τρόπο: ζωγραφίζοντας, παίζοντας, χορεύοντας. Βοηθά το να συμμετέχετε κι εσείς, ώστε να δείτε τα πράγματα από την δική του πλευρά.

8. "Καθρέφτισμα".
Συχνά τα παιδιά με αυτισμό μπορούν να επικοινωνήσουν χρησιμοποιώντας παιχνίδια, γαντόκουκλες, καθρέφτες ή τραγούδια κυρίως γιατί είναι δύσκολο να εδραιώσουν βλεμματική επαφή. Ενισχύουμε τις συμπεριφορές αυτές και τις χρησιμοποιούμε ως βοήθημα.

9. Κάρτες και βιβλία επικοινωνίας.
Φωτογραφήστε αντικείμενα, μέρη, ανθρωπους και φτιάξτε ένα μικρό άλμπουμ επικοινωνίας για να κουβαλά πάντα μαζί του και να δείχνει εύκολα και γρήγορα ότι θέλει να επικοινωνήσει μαζί σας ή με άλλους.

10. Σημειωματάριο.

Αν μπορεί να γράψει ή ακόμη και να ζωγραφίσει, γιατί να μην το κάνει;

11. Tablet.
Υπάρχουν πολλές εφαρμογές που στηρίζουν εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας. Θα δείτε περισσότερα εδώ κι εδώ.

12. Κινητό τηλέφωνο.
Είναι κάτι που έχετε μαζί σας και βγάζει φωτογραφίες. Αφήστε το παιδί να κάνει τα υπόλοιπα. Επικοινωνία στο τσεπάκι!

13. Μakaton.
Το γλωσσικό πρόγραμμα Makaton συνδιάζει σύμβολα, νοηματική και ομιλία. Το καλύτερο είναι ότι μπορείτε να εκπαιδευτείτε σε αυτό εύκολα στην Ελλάδα και να εκπαιδεύσετε και το παιδί να το χρησιμοποιεί. Πληροφορίες θα βρείτε εδώ.

14. Γλώσσα του σώματος/ Εκφράσεις προσώπου/ Νοήματα.
Μην αγνοείτε τις κινήσεις του παιδιού, έχετε μάτια ανοιχτά και παρατηρείτε.

15. Αυτιά δεκατέσσερα.
Ο τόνος της φωνής, η προσωδία, η ένταση θα σας καθοδηγήσουν πιο εύκολα στην κατανόηση αυτού που προσπαθεί το παιδί να επικοινωνήσει.

16. Να!
Αφήστε το παιδί να δείξει αυτό που θέλει και υποστηρίξτε το εσείς με λέξεις. Μην αγνοείτε την προσπάθειά του για επικοινωνία.

17. Λογοθεραπεία.
Ζητήστε την συμβουλή του λογοθεραπευτή σας. Συνεργαστείτε μαζί του για την καλύτερη λύση για το δικό σας παιδί, ορίστε στόχους και ακολουθήστε στοχευμένη θεραπεία.


Όλοι έχουμε ίσα δικαιώματα στην επικοινωνία. Ακόμη και εκείνοι που δεν μιλούν δεν σημαίνει ότι δεν έχουν πράγματα να πουν. Κρατήστε αυτό στο μυαλό σας.

Illustration by Alex Nabaum via CommArts Illustration

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
 
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

5 Απρ 2012

Πρώιμος εντοπισμός προβλημάτων λόγου. Ο ρόλος των γονέων


Κάθε γονέας ανυπομονεί να ακούσει τις πρώτες λέξεις του παιδιού του και να δει τα πρώτα του βήματα. Απολύτως δικαιολογημένα καθώς είναι δύο πολύ σημαντικά ορόσημα στην ανάπτυξη του παιδιού. Ωστόσο τα νήπια δεν κατακτούν τα αναπτυξιακά στάδια με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο χρόνο. Αυτό σημαίνει πως κάτι που για έναν γονέα είναι φυσιολογικό, για κάποιον άλλο δεν είναι. Ακόμα και νήπια στην ίδια οικογένεια μπορεί να παρουσιάζουν διαφορετικούς αναπτυξιακούς ρυθμούς. Σε κάθε περίπτωση οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις οδηγίες και τα χρονικά πλαίσια γλωσσικής ανάπτυξης που δίνονται για την ελληνική γλώσσα. Αυτά τα ορόσημα χρησιμοποιούν και οι ειδικοί όταν αξιολογούν τον λόγο του παιδιού και εάν αυτό χρειάζεται λογοθεραπεία.

Η αξιολόγηση του λόγου του νηπίου ξεκινά πάντοτε από το σπίτι και λαμβάνουν μέρος όλοι όσοι επικοινωνούν με το παιδί. Εκπαιδευτικοί, γονείς, συγγενείς, φίλοι αποτελούν τα σημαντικά "αυτιά" που μπορεί να εντοπίσουν τον αδύναμο κρίκο στην ανάπτυξη του λόγου του παιδιού, στο λεξιλόγιο, στην επικοινωνία του. Οι γονείς θα πρέπει διερευνήσουν το θέμα πιο διεξοδικά εάν το παιδί (κάτω των 24 μηνών) δεν χρησιμοποιεί χειρονομίες ή δεν μιμείται ήχους είτε προτιμά τα νοήματα αντί του λόγου όταν επικοινωνεί με άλλους. Σε αυτό το στάδιο συγκεκριμένα, οι γονείς και οι φροντιστές του παιδιού είναι οι άμεσοι υπεύθυνοι για τον προσδιορισμό του επιπέδου επικοινωνίας του παιδιού.

Οι μέθοδοι για τον προσδιορισμό του αν ένα παιδί χρειάζεται λογοθεραπεία διαφέρουν καθώς μεγαλώνει. Tα μεγαλύτερα νήπια αρχίζουν να χρησιμοποιούν περισσότερες λέξεις, άρα οι γονείς μπορούν να βασιστούν αρχικά σε αυτό το γεγονός για να εντοπίσουν σε ποιο γλωσσικό επίπεδο βρίσκεται το παιδί τους. Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων, τα περισσότερα νήπια πρέπει να γίνονται κατανοητά σχεδόν από όλους όσους μιλούν, ακόμα κι αν αυτοί τα ακούν για πρώτη φορά. Εάν οι γονείς ακόμη δυσκολεύονται κάπως να κατανοήσουν τον λόγο του παιδιού τους (πέραν του φυσιολογικού), υπάρχει λόγος ανησυχίας καθώς είναι γύρω του συνεχώς και το ακούν. Τα νήπια που γίνονται δύσκολα κατανοητά χρειάζονται πιο προσεκτική αξιολόγηση ώστε να λάβουν τη βοήθεια που χρειάζονται άμεσα.

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό ανεξάρτητα από το αναπτυξιακό ορόσημο που κατακτά. Ωστόσο είναι πολύ σημαντικό οι γονείς και οι άμεσοι φροντιστές να αναγνωρίσουν τα σημάδια σε περίπτωση που το παιδί χρειάζεται βοήθεια στην ανάπτυξη του λόγου του. Ο τρόπος επιβεβαίωσης ότι ένα παιδί χρειάζεται λογοθεραπεία μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ηλικία, αλλά τα προειδοποιητικά σημάδια είναι απλά εάν παράτηρήσετε το παιδί και γνωρίζετε τι ψάχνετε. Φυσικά πάντοτε μπορείτε να ρωτήσετε τον παιδίατρό σας εάν χρειάζεστε βοήθεια.

Κανένας δεν γνωρίζει το παιδί καλύτερα από τους γονείς του και ο εντοπισμός των σημείων αναπτυξιακής γλωσσικής καθυστέρησης συνήθως ξεκινά στο σπίτι. Μάθετε τι πρέπει να ψάξετε και ζητήστε βοήθεια εάν ο λόγος δεν δείχνει να βελτιώνεται. Μην αφήνετε τον χρόνο να περνά θέτοντας χρονικούς περιορισμούς στην επίσκεψη στον λογοθεραπευτή. Η πρώιμη παρέμβαση είναι το καλύτερο βήμα στη θεραπεία του λόγου σε κάθε περίπτωση. 


Παράδειγμα συνεδρίας λογοθεραπείας με παιδί 22 μηνών.
Πρώιμη παρέμβαση

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια

Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

17 Οκτ 2011

Έρευνα: Χάπια φολικού οξέος στην εγκυμοσύνη και καθυστέρηση ομιλίας στα παιδιά

 
Νέα μελέτη δείχνει ότι γυναίκες που παίρνουν συμπληρώματα φολικού οξέος νωρίς στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της καθυστέρησης ομιλίας του παιδιού τους.

Τα οφέλη από τη λήψη φολικού οξέος έχουν αναφερθεί και στο παρελθόν: παλαιότερες μελέτες δείχνουν ότι τα συμπληρώματα φολικού οξέος μπορεί να εμποδίσουν την ανάπτυξη νευρολογικών καταστάσεων όπως η δισχιδής ράχη. Σύμφωνα με το CDC (Centers for Disease Control and Prevention) οι γυναίκες χρειάζονται 400 mg φολικού οξέος κάθε ημέρα.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στη Νορβηγία, επειδή εκεί τα τρόφιμα συνήθως δεν είναι 
εμπλουτισμένα με φολικό οξύ όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου οι ερευνητές εξέτασαν εάν η χορήγηση φολικού οξέος στην αρχή της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάσει τη γλωσσική ανάπτυξη. Για την μελέτη οι Νορβηγοί ερευνητές εξέτασαν τις δεξιότητες ομιλίας σχεδόν 39.000 τρίχρονων παιδιών. Χρόνια νωρίτερα οι μητέρες τους είχαν ερωτηθεί εάν έπαιρναν συμπληρώματα 4 εδβομάδες πριν με 8 εβδομάδες μετά τη σύλληψη.

Αφού κατέγραψαν και άλλους παράγοντες που σχετίζονται με την καθυστέρηση ομιλίας όπως το βάρος και το επίπεδο εκπαίδευσης της μητέρας, βρήκαν ότι από τα 7.000 παιδιά των οποίων οι μητέρες λάμβαναν συμπληρώματα φολικού οξέος, τα 28 είχαν σοβαρή καθυστέρηση ομιλίας. Μόνο 73 περιπτώσεις σοβαρής καθυστέρησης ομιλίας βρέθηκαν μεταξύ των 19.000 παιδιών των οποίων οι μητέρες έπαιρναν φολικό οξύ σε συνδιασμό με άλλα συμπληρώματα, ενώ από 9.000 παιδιά των οποίων οι γονείς δεν έπαιρναν κανένα συμπλήρωμα, βράθηκαν 81 παιδιά με σοβαρή καθυστέρηση ομιλίας.

"Είναι ξεκάθαρο ότι παίζει ρόλο στην ανάπτυξη που ξεκινά πολύ πρώιμα στην εγκυμοσύνη" αναφέρει στο Reuters η Dr. Usha Ramakrishnan, ερευνήτρια της διατροφής μητέρας και παιδιού του Πανεπιστημίου Emory, που δε συμμετείχε στην έρευνα.

Πρέπει λοιπόν οι μητέρες να "γεμίσουν" φολικό οξύ; 

"Δεν πιστεύουμε πως οι άνθρωποι θα πρέπει να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους με βάση αυτά και μόνο τα ευρήματα. Περισσότερες έρευνες πρέπει να γίνουν για να υποστηρίξουν τα ευρήματα αυτής της μελέτης και να προσδιοριστεί επακριβώς ο αντίκτυπος στα παιδιά, τα οφέλη και οι κίνδυνοι", υποστηρίζει ο Dr. Ezra Susser, καθηγητής επιδημιολογίας της Σχολής Δημόσιας Υγείας Mailman του Πανεπιστημίου Columbiaτης Νέας Υόρκης. "Ωστόσο προσδίδει περισσότερη σημασία για τη δημόσια υγεία να προτείνεται η χορήγηση φολικού οξέος στην αρχή της εγκυμοσύνης".


Μετάφραση και προσαρμογή:
 Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com

10 Ιουν 2011

Σωστό ή Λάθος; Ανάπτυξη Λόγου

Αναρωτηθήκατε ποτέ εάν τα αγόρια πραγματικά μιλούν αργότερα από τα κορίτσια; Εάν το παιδί μπερδεύεται όταν του μιλούν σε δύο γλώσσες; Και όταν η γιαγιά λέει ότι η χρήση της πιπίλας θα προκαλέσει προβλήματα ομιλίας αργότερα, πρέπει να την πιστέψετε; Παρακάτω θα βρείτε κάποιες συνηθισμένες υποθέσεις σχετικά με την ανάπτυξη της ομιλίας και της γλώσσας στα παιδιά, και τις έρευνες που είτε τις υποστηρίζουν είτε τις καταρρίπτουν.

Image via pixabay.com


1. Ποτέ δεν πρέπει να μιλάτε "μωρουδιακά" στα μωρά
Λάθος

Τα "μωρουδιακά" αναφέρονται σε κάποια πολύ κοινά αναγνωρίσιμα πρότυπα ομιλίας που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι όταν μιλούν στα παιδιά. Χαρακτηρίζονται από υψηλότερο του φυσιολογικού και με περισσότερη ποικιλία τόνο φωνής, πιο αργό ρυθμό ομιλίας, απλούστερο λεξιλόγιο, πολλές επαναλήψεις, έμφαση στις σημαντικές λέξεις και έντονες θετικές εκφράσεις προσώπου. Για παράδειγμα: "Πού κοιτάς;;; Κοιτάς την μπάλα; Σ'αρέσει η μπάλα; Είναι μία κόκκινη μπάλα!"
Πολλοί πιστεύουν ότι τα μωρά προτιμούν τα "μωρουδιακά" καθώς τα βοηθά να εστιάζουν την προσοχή τους στην ομιλία, ιδιαίτερα σε θορυβώδη περιβάλλοντα [1]. Τα "μωρουδιακά" διευκολύνουν τα μωρά να καταλάβουν πώς λειτουργεί η γλώσσα και ποιες λέξεις είναι πιο σημαντικές σε επίπεδο σημασιολογίας [2]. Αυτό τα βοηθά να κατανοήσουν τι σημαίνουν οι λέξεις και, εν ευθέτω χρόνω, να εκφέρει λέξεις [3]. Επομένως μη φοβηθείτε να μιλήσετε μωρουδιακά με το παιδί σας-το βοηθά να συντονιστεί μαζί σας και με αυτά που λέτε [4]!


2. Ο "τηλεγραφικός λόγος" βοηθά τα μικρά παιδιά να μάθουν
Λάθος

Ο τηλεγραφικός λόγος περιλαμβάνει μόνο τη χρήση λέξεων με περιεχόμενο με ελάχιστη ή καθόλου γραμματική. Για παράδειγμα "Νίκος καλό παιδί" (αντί για "Είσαι καλό παιδί") ή "Όχι χτυπάμε" (αντί για "Δεν πρέπει να χτυπάς άλλα παιδιά"). Κάποιοι πιστεύουν ότι ο τηλεγραφικός λόγος κάνει πιο εύκολη την ανάπτυξη της ομιλίας γιατί επιτρέπει στα μωρά να ακούσουν μόνο τις σημαντικές λέξεις σε μία πρόταση. Οι ειδικοί όμως διαφωνούν. Σύμφωνα με τον Marc Fey[5], ο τηλεγραφικός λόγος μπορεί να εμποδίσει την εκμάθηση της γραμματικής και της σημασιολογίας των λέξεων καθώς στερεί από τα παιδιά τα βοηθητικά σημεία και τις πληροφορίες που προσδίδει η γραμματική και η σύνταξη. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται πως οι λέξεις που λήγουν σε -ώνω είναι ρήματα, καθιστά ευκολότερη την κατανόηση του νοήματος της λέξης.
Έτσι, όταν χρησιμοποιείτε "μωρουδιακά", βεβαιωθείτε ότι είναι γραμματικά σωστά. Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε μικρές, απλές προτάσεις με την κατάλληλη γραμματική και σύνταξη. Καλός εμπειρικός κανόνας, όταν δεν είστε σίγουροι ότι η φράση σας είναι κατάλληλη, είναι να σκεφτείτε εάν θα τη λέγατε σε έναν ενήλικα. Εάν η απάντηση είναι όχι, πιθανόν να χρησιμοποιείτε τηλεγραφικό λόγο.


3. Η χρήση εκπαιδευτικού υλικού, όπως DVD ή κάρτες αποτελούν ερέθισμα για τη γλωσσική ανάπτυξη των μικρών παιδιών
Λάθος

Παρ'όλο που η αγορά ειδικών "εκπαιδευτικών" προϊόντων για μικρά παιδιά είναι δελεαστική, αυτά τα προϊόντα δεν είναι απαραίτητα αποτελεσματικά στο ότι βοηθούν τα παιδιά να μάθουν να επικοινωνούν.
  • Παιδικά DVD - τα τελευταία χρόνια πολλά εμπορεύσιμα DVD απευθύνονται σε νήπια και μικρά παιδιά με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης των παιδιών, συμπεριλαμβανομένου των γλωσσικών ικανοτήτων. Ωστόσο, η μέχρι τώρα έρευνα δεν έχει δείξει ότι τέτοια προϊόντα ενισχύουν τη γλωσσική ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα τα παιδιά που ξοδεύουν πολύ χρόνο παρακολουθώντας τέτοια DVD μπορεί να αναπτύξουν μικρότερο λεξιλόγιο [6]. (Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε το άρθρο “Educational DVDs: What Helps Babies Learn and What Doesn’t”.)
  •  Κάρτες - Όταν το παιδί μαθαίνει κάποια λέξη από μία κάρτα, στην ουσία διδάσκεται να αποκρίνεται στην εικόνα. Αυτό, ωστόσο δε σημαίνει ότι το παιδί θα καταλάβει το πλήρες νόημα της λέξης ή τον τρόπο που θα τη χρησιμοποιήσει κατάλληλα στην καθημερινότητά του. Η εκμάθηση των νέων λέξεων πρέπει να γίνεται μέσω των καθημερινών αλληλεπιδράσεων και πολλών επαναλήψεων μέχρι αυτές να γίνουν μέρος του λεξιλογίου του παιδιού. Η R. Golinkoff (διαβάστε σχετικά "Einstein Never Used Flash Cards: How Our Children Really Learn and Why They Need to Play More and Memorize Less") εξηγεί ότι "τα μωρά μαθαίνουν καλύτερα μέσω παιχνιδιών με ανθρώπους που τα αγαπούν" και δίνει την παρακάτω συμβουλή στους γονείς σχετικά με τα εκπαιδευτικά προϊόντα: "Κάνετε οικονομία! Απλά παίξτε με το παιδί σας!" [7].

4. Η χρήση πιπίλας προκαλεί γλωσσικά προβλήματα και προβλήματα ομιλίας
Ασαφές

Η ετυμηγορία πάνω σε αυτό το θέμα δεν έχει δοθεί ακόμη. Η παρατεταμένη χρήση πιπίλας έχει συνδεθεί με οδοντικά προβλήματα [8] και λοιμώξεις του ωτός [9], τα οποία μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη γλωσσική ανάπτυξη και στην ανάπτυξη της ομιλίας. Ωστόσο, σε κάποιες πρόσφατες μελέτες που εξετάζουν την ομιλία παιδιών με παρατεταμένη χρήση πιπίλας παρατηρήθηκαν διαφορετικά ευρήματα. Μία μελέτη δεν εντόπισε διαφορές στην ομιλία παιδιών που χρησιμοποίησαν πιπίλα για μεγάλο χρονικό διάστημα [10]. Παρ'όλα αυτά, το 2010, άλλη μελέτη παρατήρησε περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων ομιλίας (διαταραχές άρθρωσης) ανάμεσα σε παιδιά που χρησιμοποίησαν πιπίλα για τρία ή περισσότερα χρόνια ή πιπιλούσαν τα δάχτυλά τους εκτενώς [11].
Μολονότι, το ζήτημα δεν έχει ξεκαθαρίσει, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι οι ευκαιρίες ενός παιδιού για βάβισμα, για μίμηση ήχων και συμμετοχή σε συνομιλίες περιορίζονται εάν έχει απασχολημένο το στόμα με μία πιπίλα [12]. Έτσι, ο περιορισμός της πιπίλας συνιστάται από τους περισσότερους λογοθεραπευτές.


5. Τα δευτερότοκα και τριτότοκα παιδιά καθυστερούν να μιλήσουν επειδή τα μεγαλύτερα αδέρφια τους μιλούν για εκείνα
Λάθος

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η γλωσσική ανάπτυξη και οι δεξιότητες των πρωτότοκων παιδιών είναι όμοιες με των δευτερότοκων. Στην πραγματικότητα, κάποιες μελέτες δείχνουν ότι τα δευτερότοκα παιδιά υπερτερούν στη χρήση αντωνυμιών και στις δεξιότητες συνομιλίας [14]. Μία μελέτη δείχνει ότι τα πρωτότοκα παιδιά κατακτούν το ορόσημο των 50 λέξεων νωρίτερα, αλλά αφού και τα δευτερότοκα κατακτήσουν το ίδιο ορόσημο, δε διακρίνονται διαφορές μεταξύ τους [15]. Έτσι, μολονότι τα μεγαλύτερα αδέλφια συχνά διακόπτουν και μιλούν αντί για τα μικρότερα αδέλφια τους, αυτό δεν επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη των μικρότερων.


6. Τα αγόρια μιλούν αργότερα από τα κορίτσια
Σωστό 

Είναι αλήθεια ότι τα αγόρια εκφέρουν τις πρώτες τους λέξεις αργότερα από τα κορίτσια. Παρ'όλα αυτά αυτές οι διαφορές είναι θέμα λίγων μηνών. Υπάρχει συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά κατακτούν φυσιολογικά τα στάδια γλωσσικής ανάπτυξης. Σύμφωνα με τους Özçalskan και Goldin-Meadow (2010) "τα κορίτσια τείνουν προς το πιο πρώιμο ενώ τα αγόρια προς το πιο όψιμο όριο του ηλικακού εύρους". Επομένως η γλωσσική ανάπτυξη των αγοριών στην ουσία, δεν καθυστερεί, απλά αργεί λίγο περισσοτερο από τα κορίτσια. Εάν, λοιπόν ένα αγόρι πραγματικά μένει πίσω στην ανάπτυξη της ομιλίας του ή τη γλωσσική του ανάπτυξη, μη συμπεράνετε ότι επειδή είναι αγόρι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Πιθανό να χρειάζεται κάποια λογοθεραπευτική παρέμβαση.


7. Περισσότερα αγόρια από ότι κορίτσια παρουσιάζουν αναπτυξιακή καθυστέρηση λόγου.
Σωστό

Είναι γεγονός πως προβλήματα λόγου, γενικά, παρουσιάζουν πιο συχνά τα αγόρια από τα κορίτσια. Η συχνότητα εμφάνισης διαταραχών λόγου είναι υψηλότερη μεταξύ των αγοριών σε σχέση με τα κορίτσια, με αναλογία από 2:1 έως 3:1 [16]. Η συχνότητα εμφάνισης αυτισμού είναι επίσης υψηλότερη, τέσσερις φορες πιο κοινός στα αγόρια από τα κορίτσια [17]


8. Τα δίδυμα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν αναπτυξιακή καθυστέρηση λόγου.
Σωστό

Στην αναθεώρηση της έρευνάς της σχετικά με την ανάπτυξη των διδύμων, η Karen Thorpe συνόψισε τα εξής συμπεράσματα:
  • Τα δίδυμα, ιδιαίτερα τα δίδυμα αγόρια, έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αναπτυξιακή καθυστέρηση λόγου.
  • Η αναπτυξιακή καθυστέρηση του λόγου είναι συνήθως ήπια και περιορίζεται κατά τη μέσ παιδική ηλικία
  • Υπάρχουν μεγάλες παρεκλίσεις σχετικά με τις γλωσσικές επιδόσεις των διδύμων [18].
Επομένως, ενώ δεν εμφανίζουν όλα τα δίδυμα καθυστέρηση λόγου, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν.


9. Τα παιδιά που καθυστερούν να μιλήσουν, αλλά κατά τα άλλα αναπτύσσονται φυσιολογικά, πάντοτε "φθάνουν" τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους.
Λάθος

Η έρευνα δείχνει ότι περίπου το 40-50% των παιδιών που καθυστερούν να μιλήσουν (παρουσιάζουν όμως τυπικές για την ηλικία τους δεξιότητες σε άλλους τομείς) δεν "φθάνουν" μόνα τους [19]. Τα παιδιά με καθυστέρηση λόγου που χρησιμοποιούν λίγες ή καθόλου χειρονομίες δείχνουν ότι κινδυνεύουν περισσότερο από αναπτυξιακή καθυστέρηση λόγου που δεν επιλύεται μόνη της [20]. Ακόμα και όταν αυτά τα παιδιά φαίνεται πως "φθάνουν" τους συνομηλίκους τους, υπάρχει ακόμη ο κίνδυνος εμφάνισης προβλημάτων ανάγνωσης [21]. Επομένως, εάν ανησυχείτε για τη γλωσσική ανάπτυξη του νηπίου σας, μην ακούτε ανθρώπους που σας λένε "περίμενε λίγο και βλέπουμε". Συμβουλευτείτε έναν λογοθεραπευτή, αφού όσο νωρίτερα λάβει το παιδί βοήθεια, τόσο πιο εύκολα θα "φθάσει" τους συνομηλίκους του και θα έχει καλύτερη πρόγνωση.


10. Η εκμάθηση δύο γλωσσών συγχρόνως (διγλωσσία) προκαλεί καθυστέρηση λόγου σε μικρά παιδιά
Λάθος

Τα παιδιά που μαθαίνουν δύο γλώσσες ταυτόχρονα θα περάσουν από τα ίδια αναπτυξιακά στάδια και για τις δύο γλώσσες και περίπου στον ίδιο χρόνο με εκείνα που μαθαίνουν μία γλώσσα [22]. Παρ' όλο που το λεξιλόγιο κάθε γλώσσας μπορεί να είναι μικρότερο εάν μετρηθεί χωριστά, το συνολικό λεξιλόγιο των δίγλωσσων παιδιών είναι συγκρίσιμο με εκείνο των μονογλωσσικών παιδιών [23]. Μερικές φορές τα μικρά παιδιά που μαθαίνουν δύο γλώσσες μπερδεύουν λέξεις ή τη γραμματική μεταξύ των γλωσσών, γνωστό ως "εναλλαγή κωδίκων". Στην πραγματικότητα, τα δίγλωσσα παιδιά μπορεί να ωφεληθούν από την εκμάθηση των δύο γλωσσών, αφού αποκτούν ισχυρές μεταγλωσσικές δεξιότητες (η ικανότητα μα σκεφτόμαστε για τη γλώσσα) καθώς και γνωστικές δεξιότητες, όπως η προσοχή [24].

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια
Κομνηνών 39 και Χασιώτη
Ιωάννινα
evageliasoupi@gmail.com



Βιβλιογραφία

1. Werker, Pegg & McLeod, 1994; Colombo, Frick, Ryther, Coldren, & Mitchell, 1995.
2. Fernald, A., Mazzie, C. (1991). Prosody and focus in speech to infants and adults. Developmental Psychology, 27(2), 209-221.
3. Colombo, J., Frick, J.E., Ryther, J.S., Coldren, J.T., Mitchell, D.W. (1995). Infants’ detection of analogs of ‘‘motherese’’ in noise. Merrill-Palmer Quarterly, 41(1), 104-113.
4. Weppelman, T., Bostow, A., Schiffer, R., Elbert-Perez, E., Newman, R. (2003). Children’s use of the prosodic characteristics of infant-directed speech. Language & Communication, 23, 63-80.
5. Fey, M. (2008) The (mis-)use of telegraphic input in child language intervention. Revista de Logopedia, Foniatría y Audiología 2008, Vol. 28, No. 4, 218-230
6. University of Washington. (2007, August 7). Baby DVDs, Videos May Hinder, Not Help, Infants’ Language Development. Retrieved from http://www.washington.edu/alumni/uwnewslinks/200709/videos.html
7. Golinkoff, R. WebMD Live Events Transcript “Baby Talk: Communicating with Your Child - 10/2/2003”, medicinenet.com
8. American Academy of Pediatric Dentistry, 2003.
9. Niemelä M, Uhari M, Möttönen M. (1995). “A pacifier increases the risk of recurrent acute otitis media in children in day care centers.” Pediatrics 5 Pt 1, 884-8.
10. Shotts, L., McDaniel, M., Neeley, R. (2008). The Impact of Prolonged Pacifier Use on Speech Articulation: A Preliminary Investigation. Contemporary Issues In Communication Sciences and Disorders, 35, 72-75.
11. Barbosa, C., Vasquez, S., Parada, M., Velez Gonzalez, J.C., Jackson, C.,  Yanez, N.D., Gelaye, B., & Fitzpatrick, A. (2009). The relationship of bottle feeding and other sucking behaviors with speech disorder in Patagonian preschoolers. BMC Pediatrics 9:66
12. Rovers, M., Numans, M., Langenbach, E., Grobbee, D., Verheij, T., Schilder, A.(2008). Is pacifier use a risk factor for acute otitis media? A dynamic cohort study. Fam Pract. 25(4):233-6
13. Adair, S. (2003). Pacifier Use in Children: A Review of Recent Literature. Pediatric Dentistry, 25: 449-458.
14. Oshima-Takane, Y., Goodz, E., Derevensky, J. (1996). Birth Order Effects on Early Language Development: Do Second Born Children Learn from Overheard Speech? Child Development. 67; 2: 621-634; Erika Hoff-Ginsberg (1998). The relation of birth order and socioeconomic status to children's language experience and language development. Applied Psycholinguistics, 19, pp 603-629.
15. Berglund, Eriksson M., and Westerlund M. (2005). Communicative skills in relation to gender, birth order, childcare and socioeconomic status in 18-month-old children. Scandinavian Journal of Psychology, 46, 485-491.
16. Choudhury, N., & Benasich, A. (2003). A family aggregation study: the influence of family history and other risk factors on language development. Journal of Speech, Language, and Hearing Research46(2) 261. 
17. Autism Society of Canada website: www.autismsocietycanada.ca
18. Thorpe, K. (2006). Twin children's language development. Early Human Development, 82(6), 387-395.
19. Paul, R.  (1991). Profiles of Toddlers With Slow Expressive Language Development. Topics in Language Disorders, 11(4): 1-13.
20. Özçalskan, S., & Goldin-Meadow, S. (2010). Sex differences in language first appear in gesture. Developmental Science, 13(5), 752-760.
21. Rescorla, L.  (2005). Age 13 Language and Reading Outcomes in Late-Talking Toddlers. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 48(2): 459-472.
22. American Speech-Language-Hearing Association website, “Learning Two Languages” & “Acquiring English as a Second Language What's "Normal," What's Not”, asha.org
23. Marchman, V., Fernald, A., & Hurtado, N. (2010). How vocabulary size in two languages relates to efficiency in spoken word recognition by young Spanish-English bilinguals. J. Child Lang., 37, 817-840.
24. Genesee, F. (2009). Early childhood bilingualism: Perils and possibilities. Journal of Applied Research on Learning, Vol. 2, Special Issue, Article 2.
25. www.hanen.org